Seksuele stoornissen na radicale verwijdering van de prostaat vaak maar weinig overwogen
Veel patiënten vrezen het verlies van een bevredigend seksleven na een prostaatkankeroperatie. Dit is een terechte zorg, aangezien een aanzienlijk deel van de mannen die een operatie hebben ondergaan last heeft van seksuele disfunctie, zoals een recent Deens onderzoek heeft aangetoond. Patiënten worden echter vaak pas vóór de radicale operatie geïnformeerd over impotentie.
"Het behoud van potentie is geenszins een garantie voor een bevredigend seksleven, zegt Dr Pedram Derakhshani. Zelfs als de erectiele functie behouden blijft na een radicale prostatectomie, is het seksleven van mannen vaak ernstig aangetast, zegt de uroloog van het West-Duitse Prostaatcentrum in Keulen. Onvrijwillig urineverlies tijdens orgasme en seksuele stimulatie, een pijnlijk hoogtepunt of een verkorte penis kunnen de seksualiteit aanzienlijk verstoren - schaamte en tegenzin zijn vaak het gevolg.
Onaangename gevolgen van de operatie
Hoewel dergelijke problemen meestal door veel urologen worden verzwegen, heeft een Deens onderzoeksteam in een systematische review1 een gedetailleerd overzicht gegeven van alle seksuele stoornissen die het gevolg kunnen zijn van een radicale prostaatverwijdering. Tot 93 procent van de mannen heeft last van incontinentie tijdens een orgasme of seksuele stimulatie. Bijna 80 procent van de geopereerde mannen ervaart een verzwakking van het orgasmegevoel. Pijn tijdens het orgasme wordt ook ervaren door bijna een kwart van de patiënten na een operatie. En afhankelijk van het onderzoek vindt 15 tot 68 procent van de mannen dat hun penis korter is geworden na de operatie, terwijl 16 procent ook een kromming van de penis ervaart als gevolg van de ingreep.
"Het vaak voorkomen van seksuele problemen na een operatie is des te ernstiger omdat veel mannen met prostaatkanker nog steeds onnodig worden geopereerd," benadrukt Dr. Derakhshani. Volgens de richtlijnen is het bij mannen met laag-risico prostaatkanker vaak voldoende om de tumor nauwlettend in de gaten te houden (actieve surveillance). Mocht behandeling toch nodig zijn, dan is het belangrijk om ons meer te richten op het bereiken van optimale genezingspercentages met minimale bijwerkingen, zegt de uroloog uit Keulen. "Het is daarom onze plicht om patiënten voorafgaand aan de behandeling bewust te maken van even effectieve maar zachtere behandelmethoden zoals brachytherapie (inwendige bestraling)."